Pseći koronavirus (CCoV; Canine Coronavirus)

38.90 € s PDV-om

ID Životinje *

Ime ili jedinstvena identifikacija životinje,broj mikročipa, broj tetovaže

SKU: CP002 Kategorije: , Oznake: ,

Opis proizvoda

Uzorak za analizu: Rektalni bris

Pseći koronavirus pripada porodici Coronaviridae kao i mačji koronavirus. Razlikujemo enterički, pantropični i respiratorni pseći koronavirus. Također razlikujemo CCoV serotipove I i II.

Način prijenosa

Enterički koronavirus se prenosi fekalno-oralnim putem, a inficirani psi uglavnom izlučuju virus fecesom još 6-9 dana nakon infekcije.

Znakovi bolesti

Enterički koronavirus uzrokuje gastrointestinalnu bolest praćenu gubitkom apetita, povraćanjem, proljevom, dehidracijom i u rijetkim slučajevima smrću. Teža bolest se javlja u slučaju koinfekcije sa psećim pavrovirusom tipa 2 (CPV-2), psećim adenovirusom tipa 1 ili virusom štenećaka.

Pantropični koronavirus uzrokuje ozbiljnu sistemsku bolest praćenu fatalnim ishodom kod psića. Simptomi su povišena temperatura, letargija, gubitak apetita, povraćanje, hemoragični proljev, teška leukopenija, neurološki simptomi, praćeni smrću u roku dva dana od početka simptoma. Kod starijih pasa simptomi su lakši,  već sa 6 mjeseci starosti se mogu oporaviti od infekcije.

Respiratorni koronavirus uzrokuje blage respiratorne simptome i etiološki je uzročnik pseće infektivne respiratorne bolesti (CIRD) uz druge patogene (Bordetella bronchiseptica, pseći adenovirusi tip I i II, pseći parainfluenza virus, pseći herpesvirus, reovirusi i virusi gripe).

Terapija i prognoza

Liječenje je simptomatsko i u većini slučajeva infekcija prolazi bez posljedica, u rijetkim slučajevima može doći do fatalnog ishoda i to kod infekcije mladunaca pantropičnim CCoV i koinfekcije respiratornim CCoV i nekih drugim patogenom.

Prevencija

Za CCoV postoji cjepivo i ono je obavezno u Hrvatskoj. Prvi put se daje sa 7-8 tjedana starosti te se docjepljuje.

Raširenost

CCoV je široko rasprostranjen diljem svijeta. Učestalost enteričkog CCoV se kreće od 70 do 90%, od čega je serotip I nešto učestaliji. Serološke studije su dokazale učestalost respiratornog CCoV između 17,8 i 54,7%.

Reference

Decaro, N., and Buonavoglia, C. (2008). An update on canine coronaviruses: Viral evolution and pathobiology. Veterinary Microbiology 132, 221–234.

Gut, M., Leutenegger, C.M., Huder, J.B., Pedersen, N.C., and Lutz, H. (1999). One-tube fluorogenic reverse transcription-polymerase chain reaction for the quantitation of feline coronaviruses. Journal of Virological Methods 77, 37–46.

Pratelli, A. (2006). Genetic evolution of canine coronavirus and recent advances in prophylaxis. Veterinary Research 37, 191–200.