Opis proizvoda

Mukopolisaharidoza VII kod ovčara (MPS VII)

Mukopolisaharidoza VII kod ovčara (MPS VII) nasljedni je poremećaj lizosomalne pohrane koji pogađa ovčarske pasmine, kao što su belgijski, njemački i bijeli švicarski ovčar. Dio je šire skupine poremećaja, opće zvanih mukopolisaharidoze koje pogađaju ljude, pse i mačke. Do danas je prepoznato 11 različitih oblika bolesti ove skupine, koji se međusobno razlikuju prema simptomima, no djele određene zajedničke karakteristike, kao što su patuljastost, nerazvijeni epifizni centar, disostoza multipla, dismorfija lica, zamućenje rožnce i organomelagija. Mukopolisaharidoza VII, također znana i kao Sly sindrom, prvi je puta dijagnosticirana kod psa mješanca 1990-ih godina.

Karakteristike i simptomi

Ekstracelularni matriks jedna je od glavnih komponenti kosti i vezivnih tkiva. Sastoji se uglavnom od kolagena i proteoglikana. Nekoliko skeletnih poremećaja uzrokovano je mutacijama gena koji kodiraju za strukturne proteine ekstracelularnog matriksa.

Deformiteti kostiju također je simptom karakterističan za poremećaje pohrane lizosoma, mukopolisaharidoze. Kod njih, lizosomalni enzim kisela hidrolaza β-glukoronidaza je disfunkcionalna, što uzrokuje prekomjerno nakupljanje glukozaminoglikana (GAG) unutar lizosoma.

Vrijeme ispoljavanja prvih simptoma je između 4 do 8 tjedana starosti. Oboljeli štenci ne mogu normalno hodati i funkcionirati. Uočen je izraženo zaostali rast, te oboljeli štenci teže čak 35% manje nego drugi zdravi štenci istog legla. Prisutna je slabost stražnjih nogu, koja s vremenom napreduje u disfunkciju svih udova. Glava se doima neproporcionalno velikom i zaobljenom, s kratkom njuškom, širokim prednjim dijelom glave, i nisko postavljenim ušima. Oči su zamućene i manje nego kod zdravih štenaca istog legla. Nisu primijećene promjene u ponašanju ili gubitak apetita kod oboljelih štenaca.

Osim zaostalog rasta, drugi simptomi su patuljastost, dismorfije lica i drugih kostiju, kao što je npr. epifizalna displazija kralježnice i drugih kostiju, i zamućenje rožnice. Zglobovi su izrazito oslabjeli i lako luksiraju. Zabilježeni su i poremećaji srca.

Zbog loše kvalitete života, oboljeli psi obično budu eutanazirani.

Genetika

Mukopolisaharidoza VII kod ovčara (MPS VII) uzrokovana je mutacijom gena GUSB, koji kodira za lizosomalni enzim kiselu hidrolazu β-glukoronidazu.

Bolest se nasljeđuje autosomalno recesivno. Pas može biti zdrav (ne nosi uzročni alel), zdravi nosioc (nosi jedan uzročni alel) i bolestan ( dva uzročna alela). Pas s jednim uzročnim alelom je heterozigot i neće pokazati simptome mukopolisaharidoze. Ukoliko se pare dva heterozigota, svaki štenac ima 25% šanse da bude bolestan, 50% šanse da bude zdrav nosioc, i 25% šanse da bude zdrav.

Reference:

Haskins ME, Aguirre GD, Jezyk PF, Schuchman EH, Desnick RJ, Patterson DF. Mucopolysaccharidosis type VII (Sly Syndrome). Beta-glucuronidase-deficient mucopolysaccharidosis in the dog. Am J Pathol. 1991 Jun;138(6):1553-5.

Ray J, Bouvet A, DeSanto C, Fyfe JC, Xu D, Wolfe JH, Aguirre GD, Patterson DF, Haskins ME, Henthorn PS. Cloning of the canine beta-glucuronidase cDNA, mutation identification in canine MPS VII, and retroviral vector-mediated correction of MPS VII cells. Genomics. 1998 Mar 1; 48(2):248-53.

Ray J, Haskins ME, Ray K. Am J Vet Res. Molecular diagnostic tests for ascertainment of genotype at the mucopolysaccharidosis type VII locus in dogs. 1998 Sep; 59(9):1092-5.

Silverstein Dombrowski DC, Carmichael KP, Wang P, O’Malley TM, Haskins ME, Giger U. Mucopolysaccharidosis type VII in a German Shepherd Dog. J Am Vet Med Assoc. 2004 Feb 15;224(4):553-7, 532-3.