Opis proizvoda
Digitalna hiperkeratoza pasa
Digitalna hiperkeratoza pasa je kožna bolest koja pogađa nekoliko pasmina pasa, uključujući kromfohrlendera, njemačkog lovnog terijera, francuskog mastifa i irskog terijera. Ova bolest je prvi puta opisana u oboljelom irskom terijeru. Općenito, to je stanje povezano s natprosječno visokim koncentracijama keratina, pri kojemu dolazi do zadebljanja vanjskog sloja epidermisa, stratum corneuma. Hiperkeratoza u doslovnom prijevodu znači ”visoke razine keratiniziranog tkiva”. Digitalna hiperkeratoza kod pasa je također znana kao nasljedna hiperkeratoza šape, ili ”corny feet”. Drugi oblik hiperkeratoze je idiopatska hiperkeratoza, kojoj se ne zna uzrok nastajanje, dok je digitalna hiperkeratoza uzrokovana mutacijom u specifičnom genu.
Karakteristike i simptomi
Vanjski sloj epidermisa , stratum corneum, bitna je obrambena barijera tijela u okolišu. Dio pseće šape koji je u dodiru s tlom prekriven je palmoplantarnom epidermom, tj. slojem mrtvih stanica. Taj sloj tvori specifičnu strukturu koja omogućava podnošenje velikih mehaničkih sila koje djeluju na cijelo tijelo. Strukturu tog sloja čini i protein keratin 9. Mutacije tog proteina povezane su s epidermolitičkom palmoplantarnom keratodermom, nasljednom kožnom bolesti ljudi.
Kod zdravog psa, sloj mrtvih stanica se neprestano obnavlja tokom izvođena rutinskih vježba. Postojana debljina vanjskog sloja epiderme je ostvarena kroz regeneraciju keratiniziranih stanica koje proizvode dubinske, žive stanice.
Pukotine u donjem dijelu šapa, unutar neelastičnog keratiniziranog sloja, je uobičajeno, no one se javljaju na površini, te nemaju kontakta s dubinskim i osjetljivim stanicama. Kod zdravog psa, bolne su pukotine posljedica vanjskih faktora, kao što su mokri ili suhi uvjeti, kemikalije ili nedostatak cinka, te one zacjeljuju spontano, dok to nije slučaj kod digitalne hiperkeratoze.
Vrijeme ispoljavanja prvih simptoma je između 4 do 5 mjeseci starosti. Donja površina pseće šape postaje tvrda i formiraju se pukotine. Oboljeli psi imaju poteškoće tokom hodanja na nepravilnim površinama, te mogu biti u nemogućnosti hodati kao posljedica boli koje ono izaziva. Pukotine mogu postati izvori infekcija, što ih čini i bolnijima. Nokti kod takvog psa bit će tvrdi i rasti će brže. Težina simptoma varira između oboljelih pasa, ili čak među šapama jednog oboljelog psa, što otežava uspostavljanje dijagnoze. DNA testiranje najbolji je način otkrivanja ove bolesti.
Genetika
Digitalna hiperkeratoza pasa uzrokovana je mutacijom unutar gena koja kodira FAM83G protein. Zasebna mutacija unutar istog gena povezana je sa sindromom suhih očiju i kovrčavog krzna kod Kavalirskog španijela princa Charlesa.
Digitalna hiperkeratoza pasa se nasljeđuje autosomalno recesivno. Pas može biti zdrav (ne nosi uzročni alel), zdravi nosioc (nosi jedan uzročni alel) i bolestan ( dva uzročna alela). Pas s jednim uzročnim alelom je heterozigot i neće pokazati simptome hierkeratoze. Ukoliko se pare dva heterozigota, svaki štenac ima 25% šanse da bude bolestan, 50% šanse da bude zdrav nosioc, i 25% šanse da bude zdrav.